یک سو چین و شکن های زیبای گیشار کوه ¹ و سوی دیگر پهنه ­ی بی کران دریای خزر ؛ گیله بوم کلبه ای ست صمیمی، محصور میان زیبایی و خانه های گرم و ساده ­ی اهالی روستای قاسم آباد . تا چشم کار می کند زیبایی ست، عطر خاک همه جا پرسه می زند، همه چیز تازه است و رنگ زندگی دارد. شاید کمتر کسی باور کند که چنین روستای کوچکی با تمام سادگی اش، با مردان کوچ نشین گالشی که مدام از نزدیکی اش عبور می کنند، تاریخ و فرهنگی درست به غنای تاریخ و فرهنگ ایران زمین داشته باشد. از لباس های پر از رنگ و نقش و نگار زنان بگیر تا کٌشتی گرفتن مردان، از رقصِ درو تا مراسم عروسی شان، از تاریخ و زبان تا طعم بی نظیر غذاهای محلی، و زیبایی طبیعتش هم که وصف ناشدنی ست. همه ی این ها یک جا جمع می شوند تا بدانیم لذت سفر کردن چیست. گیله بوم اقامتگاهی ست برای بوم گردی و کسانی که دوست دارند هم از سفر لذت ببرند و هم کمک کنند تا فرهنگ و طبیعت، پایدار و اصیل بماند.

۲- اقامتگاه بوم گردی گیله بوم کجاست و چطور جایی ست ؟

اقامتگاه بوم گردی گیله بوم همانطور که از اسمش پیداست در استان گیلان قرار دارد. در نزدیکی چابکسر و در روستای قاسم آباد سفلی. فرقش با خانه های اهالی آنقدر کم است که شاید در نگاه اول به آن پی نبرید. یک درِ چوبی در کوچه ای سنگریز شده؛ در را که باز می کنید حیاطی ساده با درختان پرتقال می بینید که راهروی باریک اش به یک خانه ی دوطبقه با ایوانی که یک طرفش میز و صندلی و طرف دیگر پشتی چیده اند منتهی می شود.

هریک از اتاق های خانه برای خودشان اسمی دارند. هر اسم به یکی از جاذبه های گردشگری و طبیعت گردی در محدوده این اقامتگاه اشاره می کند. سماموس ، راش ، تلار اتاق و غیره. چای داغ همیشه به راه است اما متاسفانه برای خوردن مرغ ترش ، باقاله قاتق ، میرزا قاسمی و غذاهای محلی باید تا موقع شام و نهار صبر کنید!!. آشپزخانه پر است از صنایع دستی و در اتاق ها به جای فرش ، نمد های زیبا و گرم و نرمی پهن کرده اند که محلی ها در قاسم آباد تولیدش کرده اند.

۳- گیله بوم چه برنامه های طبیعت گردی و گردشگری دارد؟

در این اقامتگاه متناسب با هر فصل و سلیقه ای برنامه های طبیعت گردی و گردشگری متفاوتی برگزار می شود. در گردشگری روستایی می توانید به مزارع برنج بروید، صید ماهی را از نزدیک ببینید و یا خودتان در پرتقال چینی و کیوی چینی به محلی ها کمک کنید، زندگی و کارشان را از نزدیک لمس کنید و میوه ی تازه و خوش عطر هم با خودتان سوغات ببرید. و چقدر این تجربه می تواند لذت بخش باشد.

در برنامه های طبیعت گردی در گیله بوم ، جنگل پیمایی چاله سرا ، روستای کناله و ییلاق جواهر دشت قرار دارند. اگر  کوهنوردی را دوست دارید بسته به توان و علاقه تان، می توانید برنامه های مختلفی را انتخاب کنید. قله ی با ابهت سماموس پیش رویتان است. مسیر پیمایش به سمت گیشار کوه با جنگل های توسکا ، افرا و درختان بلند قامت راش بی اندازه چشم نواز است. البته برنامه های کوهنوردی ، برنامه هایی با درجه سختی متوسط به بالا هستند. در سفرتان به گیله بوم ، می توانید به تالاب بوجاق و امیر کلایه بروید و در برنامه های پرنده نگری هم شرکت کنید.

معرفی کامل ۷ مقصد محبوب گردشگری و طبیعت گردی را در مجله الکترونیکی کاروان بخوانید. برای دریافت فرم زیر را پرکنید.

دریافت کتابچه

گیله بوم برنامه های فرهنگی هم دارد؛ شرکت در جشن تیرماه سینزه (۱۳ آبان) که آیینی سنتی در تقویم گیلکی است و با امیرخوانی و موسیقی همراه است. شب یلدا، جشن سده ، صنایع دستی، موزه چای و در کنار این ها برنامه های تفریحی مثل گیلان گردی ، تله کابین لاهیجان و بسیاری برنامه های دیگر هم هستند.

۴ –  تجربه ی سفر به گیله بوم

ما سفرمان را از تهران آغاز کردیم. با اتوبوس به لنگرود رفتیم و بعد از خوردن دل و جگر، در ابتدای مسیری که به لیلا کوه می رود، با تاکسی به روستای قاسم آباد رفتیم. از ورودی قاسم آباد سفلی تا گیله بوم نیم ساعتی پیاده روی یا چند دقیقه کوتاه رانندگی خواهید داشت. که ما پیاده روی را انتخاب کردیم. شب اول، پس از گپ و گفت و صرف شام، در پتوهای گرم خانه جا خوش کردیم تا فردا به چاله سرا برویم و در مسیر رسیدن به گیشار کوه زیبا یک کوهپیمایی نیمه سنگین داشته باشیم.

در حرکت به سمت گیشار کوه علاوه بر مسئولان گیله بوم، سه تا از محلی ها هم ما را همراهی کردند؛ آدمهای دوست داشتنی و بسیار خونگرمی هستند. در مسیر حرکت به چاله سرا همه چیز دیوانه وار زیباست. برگ های زرد و سرخ پاییزی از شاخه های بلند درختان جدا می شدند، در باد می رقصیدند و در نهایت زیبایی خودشان را به آغوش خاک می انداختند. گاه آرام، گاه تند می رفتیم و گاهی به تماشا می ایستادیم و عکسی می گرفتیم که ثبت کنیم و یادمان باشد که طبیعت سرزمینمان چقدر زیباست. در طول مسیر از تاریخ و فرهنگ گیلان حرف می زدیم، و الحق که چیزهای تازه ی زیادی آموختیم. ناگفته نماند لا به لای صحبت ها آقای مهین روستا که زحمت راهنمایی ما به دوش ایشان بود یکی دوتا آواز محلی هم خواندند که دیگر همه چیز تکمیل باشد.

به چاله سرا که رسیدیم مات و مبهوت زیبایی منظره شدیم. تصور کنید …. وسط درختان ایستاده اید و از بلندی، وسعت دریای خزر را می توانید ببینید. آبی، سبز، زرد و نارنجی، خاک، دریا، همه یکجا دیده می شدند. در کلبه های چوبی چاله سرا با محلی ها آشنا شدیم و چای ذغالی و پرتقال تازه چیده شده خوردیم. نفسی تازه کردیم و دوباره به راه افتادیم.

مسیر کمی سخت بود اما به تحملش به معنای واقعی کلمه می ارزید. روی یال کوه که راه می رفتیم، یک سمتمان درختان بی برگ توسکا و افرا قرار داشت و طرف دیگر هزار و یک رنگ پاییز بر درختان باستانی راش نقش بسته بود. ( اگر دوست دارید درباره درختان راش بیشتر بدانید می توانید نوشته ی جنگل راش  در وبلاگ را بخوانید ). این همه زیبایی یکجا، حیرت انگیز است. قابل توصیف نیست. باید رفت، باید دید.

در راه بازگشت به چشمه ای رسیدیم که آب شرب چاله سرا از آن تامین می شود. شاید بیراه نباشد اگر بگوییم گواراترین جرعه آب زندگیمان را از آن نوشیدیم. در چاله سرا نفسی تازه کردیم و راه بازگشت را در پیش گرفتیم. اگر دلتان نخواهد آنقدر پرتقال خوردیم که نگو و نپرس.

با محلی ها حرف زدیم، گفتیم، شنیدیم، از بودن در طبیعت بی اندازه لذت بردیم و به خانه رسیدیم. کمی استراحت کردیم و برای صرف شام آماده شدیم. سفره با تمام عطر و طعمش خیلی ساده است و اتفاقا این موضوع به لذت بخش تر شدن غذا خوردن خیلی کمک می کند.

شب کمی بازی کردیم. یک بازی جالبی به نام کوریدور. تا دلتان بخواهد باختیم و خندیدیم. از باختن که خسته شدیم! قصد خوابیدن کردیم تا فردا.

روز دوم بعد از خوردن صبحانه شال و کلاه کردیم و گشتی در روستا زدیم و آقای مهین روستا در مورد تاریخ، طبیعت، فرهنگ و صنایع دستی روستا برایمان تعریف کردند. به تالابی رفتیم که آب مورد نیاز برای آبیاری مزارع برنج را تامین می کند. انعکاس محیط اطراف در آن زیبایی را دو برابر می کند. متاسفانه وقت ما خیلی کم بود و نتوانستیم موزه تاریخ چای ، بامبو بافی و نمد مالی را از نزدیک ببینیم.

بعد از خداحافظی دوباره راهی جاده شدیم تا به تهران برگردیم. و البته مثل هر سفر دیگر به شمال، سری هم به دریا زدیم و در کنار تماشای تورها و قایق های ماهیگیری به صدای آب گوش کردیم.

۱-در زبان گیلکی به دامن های پرچین و نقش و نگار زنان گیشار می گویند.  نام گذاری گیشار کوه به این اسم نیز به این دلیل است که از دور بخاطر چین خوردگی هایش به گیشار شبیه است.

برای دسترسی به وبسایت رسمی گیله بوم می توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:

www.gileboom.info