رشته کوه البرز، در نزدیکی قله با شکوه دماوند، دهکده ای زیبا و پر از طراوت را در خود نهان دارد. نوا روستایی ست با آب و هوای سبک و پاک کوهستانی؛ پر است از چشمه سارهایی که از دل آن ها آبی زلال و خنک جاریست. تنفس هوا در آزو دره و روستای نوا و تماشای هیبت تمام قد دماوند، این اسطوره ی همیشه پابرجا، چنان فرح بخش است که گویی پا از زمین بیرون گذاشته و نسیم بهشتی را استشمام می کنید. خنک، با طراوت و بی بدیل، آزو با گل بته های زرد رنگ و لاله های کوهی اش، اوج هنرمایی نقاش طبیعت و منظره ایست که روح و تن را به وجد می آورد و دل را نشاطی نو می بخشد.
روستای نوا از توابع شهرستان لاریجان است و در ۸۵ کیلومتری آمل قرار دارد و فاصله اش با تهران کم و بیش ۲ ساعت و نیم است. این روستا با زیبایی کم نظیر و مردم محجوب و دوست داشتنی اش یکی از برترین مقصدهای گردشگری روستایی در استان مازندران و ایران بوده و با آسمان صاف و لاجوردی اش، یکی از پنجاه رصدگاه برتر در ایران محسوب می شود و محل مناسبی برای برگزاری تورهای آسمان نگری یا آستروتوریسم است. اغلب اهالی این دهکده ی ییلاقی در آمل برای خود کسب و کاری دارند و در فصل های سرد سال را در آمل روزگار می گذرانند.
با حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی سبک از روستای نوا در حاشیه رودخانه، به دشت سرسبز و آرام آزو می رسید. آزو دشتی ست برفراز ابرها با پوشش مرتعی؛ و پر است از عطر گل ها و گیاهان، که آدمی را مدهوش زیبایی بی پایان خود می کند و لذت قدم زدن در آن انتهایی ندارد. این دشت بی شک بهترین چشم انداز قله دماوند را پیش رویتان می گشاید. چشم اندازی نفس گیر که تماشای آن هر گردشگر و طبیعت گردی را مبهوت خویش می کند.
معرفی کامل ۷ مقصد محبوب گردشگری و طبیعت گردی را در مجله الکترونیکی کاروان بخوانید. برای دریافت فرم زیر را پرکنید.
در نزدیکی روستای نوا و دشت آزو ، قله ای به نام پاشوره با ارتفاع حدودا ۳۹۰۰ متر از سطح دریا وجود دارد که اگر اهل کوهنوردی باشید می توانید با صعود به این قله (با رعایت تمام نکات لازم) سفر خود به این منطقه زیبا را به کمال برسانید. این قله هر سال کوهنوردان بسیاری را به سوی خود و چشم انداز زیبایش می کشاند. در طول مسیر صعود، با هر گامی که بر می دارید چشم اندازتان به دشت آزو، روستای نوا و قله دماوند، زیبا و زیباتر می شود. البته صعود به این قله یک کوهنوردی تمام عیار است و به کمپینگ نیاز خواهید داشت. برای صعود به قله پاشوره چیزی در حدود ۸ ساعت کوهپیمایی پیش رو دارید.
آسمان شب در دشت آزو و روستای نوا غوغای ستارگان است. انگار که بر بوم سیاه آسمان شب، نور پاشیده اند. کهکشان راه شیری و ستاره های دنباله داری که هوس ماندن ندارند، آدمی را به عمق هستی پیوند می زنند.
در انتها، برای اطلاع از مسیر دسترسی و اینکه بدانید روستای نوا و دشت آزو کجاست بخش ” اطلاعات ضروری سفر در یک نگاه ” در همین صفحه را بخوانید.
کاروان از شما می خواهد حتی الامکان از روشن کردن آتش در این مکان خودداری کنید. در صورت نیاز، از محل هایی که پیشتر در آن آتش روشن شده است استفاده کنید و قبل از ترک محل نسبت به خاموش بودن آتش اطمینان حاصل کنید. بدون داشتن تجربه کافی، تجهیزات لازم و استفاده از کمک راهنمایان محلی اقدام به کوهپیمایی نکنید. در طول سفر حتما کیسه زباله به همراه داشته باشید و اگر زباله ای روی زمین دیدید حتما نسبت به جمع آوری آن و پاکسازی منطقه اقدام کنید.
بیشتر بخوانید و ببینید:
دهکده ییلاقی نوا حسین شهسوارانی ، گزارش برنامه دشت آزو ، گزارش صعود قله پاشوره
اطلاعات ضروری سفر در یک نگاه
موقعیت جغرافیایی :
استان مازندران و در ۸۵ کیلومتری جنوب آمل در جاده هراز. در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از سطح دریا.
مدت سفر زمینی (از تهران و بازگشت به تهران):
برای سفر به روستای نوا و دشت آزو یک روز زمان کافی است. اگر فرصت کافی دارید، برای آنکه نهایت بهره را از این سفر ببرید، برای سفری یک و نیم تا دو روزه و اقامت شبانه برنامه ریزی کنید.
چطور به روستای نوا و دشت آزو برسیم:
مسیر دسترسی:
از تهران به سمت رود هن حرکت کرده و جاده هراز را در پیش بگیرید. پس از امامزاده هاشم و پلور به آب اسک می رسید. در حدود ۵ کیلومتر جلوتر تابلوی رینه را در سمت چپ خود می بینید. کمی بعد از این تابلو و جلوتر از رستوران سالاری یک خروجی در سمت راست شما قرار دارد که به سمت نوا می رود. در مسیر به چهار تا سه راهی بر می خورید. از سه راهی اول و دوم که به روستای کندلو می روند عبور کرده و مسیر روستای گیلاس را در پیش بگیرید. پس از روستای گیلاس یک دو راهی وجود دارد که می بایست در آن به سمت راست بپیچید. دو راهی بعدی را به سمت چپ بپیچید. با ادامه مسیر به روستای نوا می رسید که در امتداد آزو دره واقع شده است.
بهترین زمان برای سفر:
از اواسط اردیبهشت تا اواسط آبان ماه.
درجه سختی:
ساده (۳ از ۱۰) . چنانچه قصد کوهپیمایی و رفتن به آبشار یخی را دارید برنامه تان کمی سنگین تر می شود.
تجهیزات و موارد مورد نیاز:
لباس گرم. بادگیر. کفش مناسب کوهپیمایی، کرم ضد آفتاب و چراغ قوه. یک یا دو وعده غذایی سبک. در سفر تابستانه می توانید از چادر برای اقامت شبانه استفاده کنید. امکان کرایه اتاق از اهالی روستا وجود دارد.
نیاز به مجوز قانونی:
ندارد
خطر حمله حیوانات:
خیر. تاکنون موردی گزارش نشده.
احتمال گم شدن:
خیر.
فریده فتاح زادهآبان ۴, ۱۳۹۴
ممنون از پست خوبتون. فقط کاش آبشار شاهاندشت رو هم معرفی میکردید . فاصله ی کمی با آزو داره و خیلی زیباس. من دو بار به این روستا سفر کردم. تجربه عالی بود . سخن از زبان ما گفتید.
carevanآبان ۴, ۱۳۹۴
فاصله آبشار شاهاندشت تا روستای نوا در حدود ۱۲ کیلومتر است و روستایی به همین نام در نزدیکی آن قرار دارد. این آبشار با ارتفاع حدودا ۵۰ متر در جوار قلعه ای به نام ملک بهمن واقع شده. حق با شماست جا داشت درباره آبشار شاهاندشت هم توضیحی مختصر داده می شد. ممنون.
Hamid Rezaاسفند ۱۹, ۱۳۹۵
If you fly over the majestic Rural Neva mountains,the majestic beauty of Mount Damavand’s scenery will leave you breathless!
This lovely village is truly surrounded by majestic mountain scenery
شهابخرداد ۷, ۱۳۹۸
سلام به دوستان عزیز
ما دیروز (۱۳۹۸/۰۳/۰۶) رفتیم دشت آزو، اول این رو بگم برای رفتن به دشت هم باید خودتون رو برای یک کوهنوردی حسابی آماده کنید و حتماً کفش مناسب بپوشید.
از کنار شرکت آب معدنی نوا که حرکت میکنید، باید مسیر مشخص شده رو حدود ۲ کیلومتر برید تا به کلبه برسید که حدود ۴۰ دقیقه بدون توقف زمان میبره که باز بستگی داره به نوع حرکت شما که ممکنه زودتر یا دیرتر برسید.
در کنار همون کلبه باید چادر بزنید و بعد اگر دوست داشتید برای دیدن دشت آزو (وقتی به سمت شمال بایستید پشت یه تپه بلند است) برید، توی دشت محلی ها نمیذارن که چادر بزنید و میگن ملک شخصی است!!!!!! پس برای اینکه دوبار نخواید چادر بزنید و راحت باشید در اطراف کلبه چادر بزنید. یک دستشویی صحرایی هم درست کردن که آب نداره و حتماً به اندازه کافی آب با خودتون ببرید، البته یک چشمه هم نزدیک اونجا هست که خیلی ها ازش آب برمیداشتن و استفاده میکردن، در مسیر هم وقتی از جاده چالوس خارج میشید، جایی برای خرید وجود نداره، پس حتماً تمام مایحتاجتون رو تهیه کنید و بعد راهی بشید.
کنار کلبه رو به شمال میایستید، قله دماوند رو به وضوح میبینید و بسیار صحنه زیبایی است و تلفیقش با تپه های سرسبز بسیار زیباست، فقط حتماً زمانی برید که هوا صاف باشه که قله کامل معلوم بشه، ما که رفتیم هوا صاف بود ولی زمان برگشتن کمی ابر اومده بود که بخشی از قله دیگه دیده نمیشد.
هوای بسیار مطبوعی داشت و باد خنکی میوزید که عالی بود، فقط در نظر داشته باشید که اونجا تقریباً سایه ای وجود نداره و آفتاب بسیار مستقیمی داره که ما چادر داشتیم و زمان استراحت داخل چادر بودیم.
جای بسیار زیبایی هست امیدوارم برید و لذت ببرید.
فقط لطفاً آشغال هاتون رو هم جمع کنید و موقع برگشت با خودتون بیارید و در سطلی که در مسیر برگشت با ماشین هست بریزید.